Trail des Croix in Franceville (verslag)

Augustus begint gelijk goed voor mij. Een sportieve eerste dag van de maand. We gaan met 7 personen de Trail des Croix in Francheville doen, een klein gehucht in de Ardennen. Het wordt tevens mijn eerste uitje met een aantal leden van de SundayRunners, een “clubje who all love running uit de regio Sittard” waar ik sinds begin dit jaar bij aangesloten ben.

 

Vertrekken

Om 10:30 uur hebben we afgesproken om te vertrekken. De trail begint pas om 13:30 uur. Het is ongeveer 1uur & 15 minuten rijden. De reis verloopt goed en al snel zien we de bordjes aangegeven. Even voor 12:00 uur zijn we daar. Het is nog erg rustig. We gaan richting inschrijfbalie. We schrijven ons in voor de 18 km & 550 HM (7,5 & 36 km is ook mogelijk) en ik verbaas mij over het inschrijfgeld, 8 euro. Het blijkt ook nog dat degene die van te voren zich heeft ingeschreven ook nog een bonnetje krijgt om een broodje worst nadien te halen.
We hebben nog ruim de tijd. We gaan lekker in de zon zitten en genieten van het weer en de omgeving. Langzaam druppelen de mensen binnen en ieder van ons maakt zich klaar om te starten. Inmiddels draait er ook een lekker muziekje met wat pump-up-the-beat op de achtergrond. Heerlijk vind ik dit…..geeft mij ieder geval wat adrenaline in mijn lijf.

Tekst en uitleg voor de start

Er wordt tekst en uitleg gegeven vlak voor de start. Helaas versta ik dat niet goed…. mijn Frans is niet zo goed. Gelukkig hebben we eentje binnen onze groep die wel vloeiend Frans spreekt. Het startmuziekje begint en telt af van 10…..1. Here we go. Meestal loop ik een trail op mijn eigen tempo maar vandaag heb ik afgesproken om de trail gezellig samen te lopen.

Een pittig begin

De trail begint meteen pittig. Een hele klim naar boven toe over verharde weg. Dit is ook het enige stukje verharde weg van de trail. Daarna gaan we gelijk de bossen in. Ongeveer na 2 kilometer steken we een klein strominkje over en moeten we weer pittig omhoog. Hierna loop je een stuk over single tracks en kom je daarna bovenaan. Hier heb je prachtig uitzicht. Ik heb tijd om zo nu en dan foto’s te maken.

De trail lopen we met z’n vieren gezamenlijk, 2 anderen zijn al vooruit. Een van onze dames gaat op haar fiets vanwege een blessure. Ze heeft aan de organisatie gevraagd of het parcours geschikt is om te fietsen. Volgens hun wel maar achteraf bleek dit niet het geval. Zij kwam dan ook ruim een uur na ons binnen. We krijgen mooie afwisselende stukken bos, over single tracks, dwars door het naaldbos, rotsachtige tracks, modderige stukken, mosachtige stukken en verwilderde stukken.

AuAuAu

Ergens bij 3 kilometers lig ik opeens languit……AuAuAu…….mijn linkerwijsvinger heeft juist niet genoeg ruimte tussen de steen en klapt naar mijn gevoel dubbel. Ik sta gelijk op en ren door. Gelukkig heb ik niks anders en kan ik gewoon verder. Mijn vinger probeer ik zoveel mogelijk te bewegen. Nu ziet die er nog goed uit, nog steeds recht maar ik voel de pijn wel. Ik zie het wel later en geniet verder van al het moois om mij heen.

Bij 11 kilometer is de eerste (en enige voor de 18km) bevoorradingspost. Genoeg keuzes voor iedereen. Cola, grenadine, water, tucs, chips, wafels, peperkoek en koekjes. We nemen een rust moment voor ons viertjes. Ik vul mijn 2 kleine drinkflesjes weer want die zal ik hard nodig hebben met dit warme weer.
We vervolgen de trail. De laatste 5 kilometers komen er nog een aantal super mooie stukken maar ook pittige stukken. Je krijgt een steile afdaling om dan door een bergstroming te gaan en dan weer direct steil naar boven te gaan.

Er zijn een aantal lange steile beklimmingen die je bijna kruipend naar boven moet. Je ziet hier dan ook veel mensen rechtop tegen een boom aan leunen om even bij te komen, geweldig toch! Dan denk je er te zijn want je krijgt een vlak stukje maar de hoek om …..whhhaaaaaa….gaat de beklimming verder….heerlijk.

 Bijna bij de finish

Bijna tegen het einde komen er wat renners teruglopen en weten we dat de trail er zo goed als op zit. We zien ook weer meer mensen langs de route en zijn dus weer in de bewoonde wereld. Het allerlaatste stukje is heerlijk naar beneden vliegen en dan links is het einde. Je moet je geplastificeerde startnummer weer inleveren en handmatig word je binnenkomst genoteerd. Dus geen chiptiming en nummer als aandenken maar met zo’n inschrijfgeld kan dat ook bijna niet. Bij de finish is wederom van alles te krijgen, chips, wafels, koekjes, sinaasappelstukjes, watermeloen, water & grenadine.
Verrassend vind ik dat er zelfs mobiele douche zijn met warm water. Bij de dames 2 stuks. Niet veel maar ik kan meteen douchen. Je moet wel het touwtje blijven vasthouden ….wel grappig vind ik ….maar het water is gewoon lekker aangenaam….echt super.
Daarna gaan we met zijn allen heerlijk in het gras zitten en liggen, even genieten van het weer. De andere drinken nog een lekker Belgisch pintje en ik een glaasje wijn. Er is trouwens ruim voldoende keuze van biersoorten…..hahaha…..zou ook België niet anders zijn. De meesten halen nog een broodje worst. Wat is dit toch heerlijk genieten, trailtje lopen en dan lekker chillen….zoals mijn 2 grote boys altijd zeggen.

Weer naar huis

Tegen 17:30 uur gaan we met zijn allen met een voldaan gevoel naar huis. Ik heb genoten van deze dag, super mooie trail, kleinschalig met alle faciliteiten die een trail nodig heeft en dat voor zeer weinig inschrijfgeld van 8 euro. Het parcours was goed uitgezet en alles onverhard behalve aan het begin.