David Elzinga is hardloper EN filmmaker. De afgelopen 2 jaar is hij, samen met zijn team, bezig geweest met de productie van een documentaire genaamd “De weg naar Parijs”: een film over het lopen van je eerste marathon.
In de corona-periode heeft hij het hardlopen ontdekt en zich even later dapper ingeschreven voor de marathon van Parijs. Het leek hem gaaf om de kijker middels een documentaire mee te nemen in het gehele hardloop-proces: hoe zorg je ervoor dat je wekelijkse rondje van 5 kilometer gaat transformeren naar die felbegeerde afstand van 42.2 kilometer? Alle doorbraken, twijfels, frustrerende én euforische momenten komen langs.
Bekijk ook: documentaires over hardlopen
Start Marathon Parijs – beeldmateriaal eigendom van David Elzinga
Daarnaast stipt hij in de documentaire juist ook thema’s aan die verder gaan dan het lopen zelf, probeert het breder te trekken en anderen te stimuleren. Bijvoorbeeld de motivatie laten zien die je krijgt van het hebben van een duidelijk doel, de stimulans van iets “samen” doen (hij deed dit samen met 4 vrienden), het heerlijke gevoel van sporten en de omgang met tegenslagen (zo kreeg hij bijvoorbeeld tijdens de trainingsproces weer last van een astma-aanval. Dat was voor hem aanleiding om een sportarts en Olympisch schaatskampioen Bart Veldkamp te interviewen. Veldkamp won ondanks zijn astma maar liefst drie Olympische medailles.
Een paar vragen
We spraken David onlangs en vuurden een aantal vragen op hem af.
Waarom ben je juist in de coronaperiode begonnen met hardlopen?
Corona was natuurlijk een rare periode, waarin onder andere sportclubs werden gesloten en trainingen niet doorgingen. Daarom besloten we met een vriendengroep van vijf om “dan maar te gaan hardlopen”. Wel met een concreet doel: we wilden toewerken naar een halve marathon, om zo de motivatie te kunnen vasthouden. En een paar maanden later is dat toen ook gelukt (met een zelf geïmproviseerde route, want evenementen waren er toen natuurlijk niet).
Kun je die eerste keer hardlopen beschrijven? Was je gelijk verkocht?
Bij mezelf merkte ik dat ik het hardlopen eerst even moest “leren”: in het begin wil je vaak zo snel en zo hard mogelijk. Zodra je leert dat dat eigenlijk niet effectief is, en je dus ook prima langzame trainingen kunt hebben, wordt het een stuk leuker. Je ontdekt dan namelijk ook hoe je juist op een wedstrijd moet pieken, in plaats van dat je tijdens je trainingen eigenlijk te hard gaat.
Op welk moment bedacht je dat een marathon een mooie uitdaging zou zijn?
Eigenlijk zodra we de halve marathon hadden gelopen. Ik verbaas me er altijd over hoe goed je je lichaam kunt trainen en ontwikkelen. Ik was in een paar maanden tijd van een 5 km-rondje naar een halve marathon gegaan, en dan begin je te denken: “Hoe ver kun je daarin gaan? Zou een hele marathon mogelijk zijn…?” Vervolgens hebben we besloten het gewoon te gaan doen en ons (met diezelfde vijf vrienden) ingeschreven voor de marathon van Parijs.
Hoe heb je je voorbereid op de marathon?
Ik moest vooral gaan beseffen dat het een langetermijnproject was. Vanuit enthousiasme liep ik in het begin eigenlijk te vaak en dus te veel kilometers, waardoor ik regelmatig kleine blessures had. Daarna ging bij mij de knop om: “Als ik dit wil halen, moet ik het serieus gaan aanpakken.” Vervolgens heb ik een paar nieuwe schoenen gehaald, ben ik naar de fysio gegaan en liet ik (door middel van een schema) mijn benen stapsgewijs wennen aan de steeds groter wordende hoeveelheid kilometers.
Nadat je voor het eerst 30 km hebt gelopen denk je: “No way, een marathon is veel te ver”. Maar had na je voor de vierde keer een 30km+ training heb gedaan denk je: “Zou het dan toch mogelijk zijn…?”
De rest zie je in de documentaire.
‘De weg naar Parijs’ – Het lopen van je eerste marathon ging op 3 mei 2025 in première in de Grote zaal, Forum Groningen en is nu voor iedereen te zien via www.dewegnaarparijs.nl of direct in onderstaande video
