Nieuw avontuur: Chirunning

Zoals ik in een eerdere blog aan heb gegeven zou ik starten met een nieuw running avontuur. Ik startte met een 6-weekse cursus Chirunning (via BV lopen). Toen ik me opgaf via mijn werk wist ik nog niet goed wat ik moest verwachten. Ik zou gaan hardlopen en het was iets nieuws, dus mijn nieuwsgierigheid en interesse waren gewekt. Natuurlijk had ik voor aanvang van de eerste les opgezocht wat het inhield. Met de principes van Tai Chi ga je aan de slag om je loophouding te verbeteren. Je belast je bovenbenen minder, laat de zwaartekracht het werk doen en loopt efficiënter… Dat klonk goed! Vooral dit laatste trok me erg, want een 5 km loop ik voor een groot deel op kracht. Mijn looptechniek is nog niet wat het zou moeten zijn. Dit werd na de eerste week kraakhelder. De lopers van de cursus werden gefilmd en naderhand kreeg je je eigen filmpjes toegestuurd.

Mijn filmpje uit week 1:

Ik werd daar met mijn neus op de feiten gedrukt. Ergens verwachtte ik het al, maar het was confronterend. Je zag aan alle kanten dat mijn techniek flink verbeterd kon worden, zeker vanuit het oogpunt van Chirunning (maar ook vanuit andere technieken). Ik verlies op sommige punten zoveel energie. Gelukkig zijn dit punten die ik kan verbeteren. Na het beeldmateriaal van week 1 kwamen onder andere de volgende punten naar voren:

1. Zittende houding als ik met een been op de grond sta en de andere ‘zweeft’
2. Heup van mijn zwaaibeen (been dat ‘zweeft’) zakt wat door
3. Sterke haklanding
4. Landing voeten ver voor mijn lichaam

Met Chirunning beweeg je je armen en benen naar achter. Het enige wat naar voren ‘beweegt’ is je lichaam, omdat je vanaf je enkels naar voren helt. Pas in de derde week kon ik me iets voorstellen bij het naar achter bewegen van je benen in plaats van naar voren. Één van de oefeningen maakte dit erg duidelijk. Je legde je handen op je bovenbenen en begon op de plaats te joggen. Doordat je handen op je bovenbenen liggen, moest je niet je knieën heffen maar moet je je enkels naar achteren optillen. Ik vond het vermoeiend om te doen, want ik moest blijven nadenken over hoe ik liep. Toch wilde ik vol blijven houden. Als ik de trainer zag lopen… Dat ging zo soepel en moeiteloos. Er zijn weinig lopers die zo mooi lopen! Toch was het voor mij lastig te combineren met de informatie die ik kreeg bij de loopgroep. Bij de loopgroep is het veel knie heffen en alle lichaamsdelen actief inzetten. Het wisselen tussen mijn normale trainingen en de les Chirunning was soms moeilijk. Het inzetten van de principes van Chirunning lukte me alleen als ik langzamer loop. Dit kan alleen tijdens het inlopen bij de loopgroep. De overige tijd loop ik zoals ik altijd deed: op kracht en met een grote inzet van energie. Tijdens de vierde week werden we weer gefilmd en wat was ik verrast door de beelden!

Mijn filmpje uit week 4:

Ik had tijdens de les ook het gevoel dat het beter ging, ik had het gevoel te pakken dat vanuit mijn kern liep, zoals ze dat bij Chirunning zeggen. Ik ben van plan de tips mee te nemen en ook te blijven oefeningen met Chirunning. Hoe dat op den duur zal gaan, weet ik niet, maar het was een leuke en leerzame ervaring. Zelf kan ik (gelukkig) nog twee keer naar de cursus. Ik hoor meer mensen die zijn begonnen met Chirunning nu blessurevrij kunnen lopen, dus voor de lopers die thuiszitten met terugkerende blessures… Wie weet is dit een manier om wel te kunnen blijven lopen.