Er zijn van die dagen dat je eigenlijk van te voren al weet dat je trainingsrondje niet gaat werken. Dat je bij je warming up al denkt, dit wordt een zware training.
Duurloop
Vandaag staat een duurloop op het programma. 10 minuten Duurloop Herstel, 10 minuten Duurloop 2, en de laatste 10 minuten Duurloop 3… oh ja, en dan ben je op het strand. Dan moet je ook de vijf kilometer weer terug.
De harde wind hielp ook niet echt mee.
De 10 minuten herstelloop viel nog mee, al zag ik al op mijn horloge dat mijn hartslag al aan de hoge kant was. Een voorspeller voor de rest van de loop? Tijdens de tweede tien minuten – de eerste versnelling- liep ik eigenlijk niet heel veel sneller dan in de eerste tien, maar mijn hartslag vloog omhoog. Zo ook bij de laatste 10 minuten. helemaal buiten adem moest ik halverwege gaan wandelen.
Verre van vlak
Nou moet ik er wel even bij vermelden dat het parcours een verre van vlak parcours was. Ik train tweemaal per week in de Kennemer Duinen. Een schitterend natuurpark en een geweldige locatie om afwisselend te trainen. De mensen die dit gebied kennen hoef ik waarschijnlijk niet uit te leggen hoe steil de Konijnenberg is, laat staan de Lichtbakkeet. Maar ook hoe mooi het is om te lopen langs het Vogelmeer, of de Oosterplas.
Maar goed, op een dag als vandaag was ik een stuk minder blij met de duinen. Toch heb ik het strand gehaald. Met als korte beloning een stuk wind mee op het strand.
De terugweg
Tja, en dan moet je ook nog vijf kilometer terug. En ja, óók weer de duinen door. Met veel stukken wandelen heb ik het uiteindelijk weten te redden naar het beginpunt. Waarbij ook gelukkig onderweg nog wat trainingsmaatjes tegenkwam die een andere route hadden gelopen.
Alles is relatief
Als je bovenstaande leest, lijkt het allemaal kommer en kwel. Aan de andere kant, het is allemaal maar relatief. Uiteindelijk heb ik in totaal 12,9 kilometer gelopen met een gemiddelde snelheid van 9,5 km per uur. Hoe ‘slecht’ is dat eigenlijk? Eigenlijk zou je je kunnen afvragen, wanneer loop je eigenlijk ‘als een natte krant’?
En moet je altijd een ‘fantastische prestatie’ neerzetten? Natuurlijk niet. Je hebt gewoon van die dagen waarop het wat minder gaat. Dat je benen als rubber voelen. En dat je gewoon blij bent als je je training achter de rug hebt. Ik ben ook maar een mens. Met goede dagen en slecht dagen. Net als iedereen.
En de volgende keer gaat het echt wel weer beter.
Dus als je zo’n dag hebt waar je denkt ‘wat heb ik toch slecht gelopen vandaag’. Denk dan gewoon aan het feit dát je gelopen hebt. Dát je je wel er toe hebt aangezet om van de bank af te komen, je schoenen aan te trekken en er op uit te gaan.
Dan is toch geen enkel loopje slecht?
Hoe zit dat met jou? Wanneer dacht jij dat je echt ‘als een natte krant’ liep?
